نرم‌افزارهای برنامه‌ریزی و کنترل پروژه رو می‌شه به دو گروه تقسیم کرد: نرم‌افزارهای اینترپرایز، و نرم‌افزارهای غیر اینترپرایز.
نرم‌افزارهای غیر اینترپرایز برای برنامه‌ریزی و کنترل پروژه‌های منفرد هستن. یعنی اگه یه شرکتی مثلا 10 تا پروژه داشته باشه، با این نرم‌افزارها می‌تونه اون‌ها رو به صورت 10 ماهیت مستقل برنامه‌ریزی و کنترل کنه و سعی کنه همه اون‌ها رو بهینه کنه. ولی رابطه بین همچین ماهیت‌های پیچیده‌ای، مثل پروژه، هیچوقت خطی نیست، در نتیجه معمولا بهترین حالتِ ترکیب اون‌ها، ترکیب بهترین حالت تک تکشون نیست. برای این‌که شرکت بیشترین منفعت رو ببره، باید اون‌ها رو یکپارچه مدیریت کنه و اینجاس که نرم‌افزارهای اینترپرایز لازم می‌شن. البته با نرم‌افزارهای اینترپرایز هم می‌شه پروژه‌ها رو مستقل برنامه‌ریزی و کنترل کرد.
اما پریماورا...
تفاوت‌های P3 و P3e از یه طرف به قابلیت‌های اینترپرایز برمی‌گرده که یکی داره و اونیکی نداره و از طرف دیگه به رابط کاربر P3e، که به نظر من خیلی بهتر از P3 هست. البته بهتر از P3 بودن اصلا کار سختی نیست، چون P3 یکی از بدترین رابط‌های کاربری تاریخ بشریت رو داره!
بعد از این‌ها، نرم‌افزار Primavera Project Management 5.0 اومد. این نرم‌افزار هم اینترپرایز بود و با این‌که اسمش فرق زیادی کرده، عملا می‌شه اون رو نسخه جدید P3e دونست. قابلیت‌هایی بهش اضافه شده و باز هم رابط کاربرش بهتر شده.
[ لینک کتابی که درباره پریماورا 5 نوشتم ]
بعد از یه مدتی هم Primavera Project Management 6.0 اومد، که اون هم اینترپرایزه و می‌شه نسخه جدید Primavera Project Management 5.0 دونستش. باز هم قابلیت‌هایی بهش اضافه شده و باز هم رابط کاربرش یه مرحله آبرومندانه‌تر شده.
[ لینک کتابی که درباره پریماورا 6 نوشتم ]
همین؛ جریان به همین سادگی بود. پریماورا نرم‌افزارهای دیگه‌ای هم داره؛ مثلا اکسپدیشن رو تو ایران خوب می‌شناسن. این نرم‌افزارها عمدتا ارتباط مستقیمی با برنامه‌ریزی و کنترل پروژه ندارن، هرچند که به مدیریت پروژه مربوط می‌شن.
