همین الان به طور اتفاقی راه حل یه مشکل قدیمیم رو پیدا کردم.
فرض کنین یه فعالیت داشته باشیم که نیاز به تدارکات داشته باشه. در این حالت فعالیت تدارکاتی رو با فعالیت اصلی SF می‌کنیم و اون زمانی برنامه‌ریزی می‌شه که پیش از شروع فعالیت اصلی تموم شده باشه. این کاملا با سیاست تدارکات منطبقه.
حالا فرض کنین تدارکات تعدادی فعالیت مشترک باشه، و این تدارکات باید در یک مرحله انجام بشه. تو این حالت باید فعالیت تدارکاتی زمانی شروع بشه که پیش از شروع اولین فعالیت اصلی، تموم شده باشه. تو این حالت اگه به تعداد فعالیت‌های اصلی به تدارکات پیش‌نیاز SF بدیم، زمانی شروع می‌شه که پیش از شروع دیرترین فعالیت اصلی تموم شده باشه، و این اصلا مناسب نیست. علت اینه که پیش‌نیازها فقط فعالیت‌ها رو به تاخیر می‌ندازن، نه برعکس.
اکثرا کاری که می‌کنن اینه که فقط به فعالیتی اصلی که زودتر از همه شروع می‌شه لینک می‌دن. مشکل این روش اینه که برنامه پویاییش کم می‌شه و اگه به مرور فعالیت‌های اصلی جابجا بشن و یکی دیگه از اون‌ها زودتر از فعالیتی که قبلا اول بوده برنامه‌ریزی بشه، برنامه‌ریزی تدارکاتمون غیر قابل قبول خواهد بود.
راه حل استفاده از خلاصه فعالیته. می‌تونین روش رو تو شکل زیر ببینین:
